Układ siedmiu czakramów
Aby podkreślić szczególny charakter każdego z siedmiu głównych czakramów, sztuka tantryczna posługuje się symboliką kwiatów lotosu, różnych dla każdego czakramu. Każdy kwiat stanowi swoistą kombinację kolorów, płatków i symbolicznych wzorów. Każdemu jest przypisany dodatni bądź ujemny ładunek energetyczny, wartość liczbowa, litera alfabetu oraz związek z jednym z żywiołów (powietrzem, ziemią, wodą etc.), z jednym ze zmysłów (smaku, dotyku, zapachu etc.), a także ze specyficznym dźwiękiem. Właśnie ten ostatni aspekt nasuwa następujące porównanie: wyobraźmy sobie czakramy jako struny gitary. Każda struna wibruje z odmienną częstotliwością i wydaje z siebie odmienny ton. Jeśli struny brzmią zbyt wysoko lub zbyt nisko – wymagają strojenia. Po nastrojeniu gitara wydaje z siebie harmonijny ton. Gdy nasze czakramy stroją, my również osiągamy harmonię.
Każdy czakram koresponduje z jakimś obszarem ciała – sądzi się, że każdy wytwarza odmienną postać dążeń. Czakramy ułożone są kolejno na osi kręgosłupa. Zaczynają się u podstawy kręgosłupa czakramem pierwszym, czyli podstawowym. Według ksiąg tantrycznych pierwszy czakram jest siedliskiem dążeń materialnych, a jego pragnieniem jest nabywanie i posiadanie. Jak na ironię jego funkcje cielesne wiążą się z wydalaniem. Drugi czakram lokuje się w obszarze genitalnym, wytwarza on popęd płciowy. Trzeci czakram, za pępkiem, wiąże się z dążeniem do władzy i wpływa na układ trawienny. Czwarty czakram rządzi oddychaniem. Znajduje się blisko serca i uważa się go za energetyczne źródło intymnych związków. Czakram piąty, na gardle, wpływa na układ hormonalny i jest siedliskiem dążenia do komunikacji, jak również dążeń duchowych. Czakram szósty leży pomiędzy brwiami, gdzie wytwarza intelekt oraz świadomość, a także zdolność postrzegania ponadzmysłowego.
„Lotos tysiąca płatków” jest symbolem czakramu siódmego. Cza- kram ten jest umieszczony na szczycie głowy, zarówno wewnątrz czaszki, jak i ponad nią. Energię emanowaną przez zewnętrzną część siódmego czakramu nazywamy aureolą.
U człowieka Zachodu przedstawiony tu przez nas system wzbudza przeważnie sceptycyzm. Okazuje się jednak, że w metaforach dotyczących ludzkiego ciała posługujemy się podobnym wartościowaniem. Kiedy na przykład mówimy o „skąpstwie analnym” lub o kimś, kto ulega obsesji bądź zachłanności – że ma „ściśnięty tyłek” – w sposób oczywisty posługujemy się skojarzeniami pierwszego czakramu. Powstawanie potężnego ładunku energetycznego w obszarze drugiego czakramu w czasie pobudzenia seksualnego jest niezaprzeczalnym faktem. Drugi cza- kram jest ośrodkiem rozmnażania – niezwykle płodnym generatorem energii twórczej.
Leave a reply