CHUSTKI Z RESZTEK
Kto szyje sobie sam, powinien mieć wielki zapas resztek różnych materiałów, z których można uszyć coś pasującego do każdego ubrania – małą chusteczkę, wąski szalik, chusteczkę do butonierki lub na głowę. Wcale nie musisz do tego mieć maszyny, bo chustki obrębione ręcznie wyglądają znacznie ładniej. W krawieckim języku ręczny obrąbek, którym są wykańczane wszystkie drogie chustki jedwabne, nosi nazwę zrolowany. Komu jednak brak cierpliwości do tego by drobnym ściegiem obrębić taki zrolowany brzeg materiału, może sięgnąć do swego zapasu ozdobnych wstążek i oblamować jedną z nich brzegi chustki lub szala. W sklepach z materiałami dostaniesz za małe pieniądze resztki jedwabiu, bawełny, batystu lub szkockiego tartanu w kratkę i możesz z nich sporządzić cały asortyment ślicznych chustek. Zestawiłam tu kilka wzorów, abyś miała punkt odniesienia, ile materiału potrzeba na daną chustkę. Wymiary podano bez obrąbka.
Chusteczka do kieszonki. Chustka do kieszonki jest niewiele większa niż chustka do nosa. Jedwabna lub batystowa dobrze wygląda w butonierce blezera, kurtki z dzianiny, garsonki lub wdzianka. Do tego celu nadaje się także chustka z koronki. Można ją składać na wiele sposobów, aby ładnie wystawała z kieszonki: raz może być złożona jak chustka do nosa, raz w skos jak serwetka. Jeżeli chustka ma nie wystawać a wytryskiwać ze środka butonierki, co szczególnie dobrze wygląda przy chustce obszytej koronką, chwyta się ją w środku, potrząsa i wsadza do butonierki nie za głęboko, by leniwie opadała.
Apaszka. Wystarczy akurat by obwiązać wokół szyi i zawiązać. Jeżeli związana jest na karku, to chustka zakrywa dekolt rozpiętej bluzki. Jest to mała, praktyczna chusteczka, taki kolorowy akcent wystający spod swetra lub cardigana (sweter rozpinany, przyp. tłum.). Łatwo można ją zrobić samemu z jedwabiu, bawełny lub woalu. Ponieważ trzeba ją jednak obszywać drobnym, gęstym ściegiem dobrze jest obrąbek zrolować.
Chustka – szalik. Jest to chustka o idealnych wymiarach do wszechstronnego zastosowania. Najlepiej uszyć ją z możliwie miękkiego, dobrze układającego się materiału, najodpowiedniejsza jest cienka bawełna lub jedwabny woal. Może być w grochy, kratkę albo paski, ale kolor musi się zgadzać z kolorem pozostałych części ubrania. Można zawiązać ją pod kołnierzykiem bluzki na kształt krawatu, a można zwyczajnie jak apaszkę pod bluzkę, blezer, sweter lub kurtkę z dzianiny, na swetrze lub kurtce także wygląda ładnie.
Długi szal. Jest to klasyka pośród szali, a mimo to ciągle powstają nowe wzory i rodzą się pomysły jak go nosić. Z jedwabiu indyjskiego albo we wzory kratowe, jednobarwny z frędzlami na końcach, zawiązany jak krawat lub jak szarfa. Wełniany w szkocką kratkę albo w jodełkę pasuje do blezerów, płaszczy, kurtek i swetrów: z jedwabiu albo cienkiej bawełny pod wdzianka i bluzki.
Kiedy szyjesz szal z materiałów cienkich, jak na przykład jedwab, to lepiej leży i trzyma się, jeśli go złożysz podwójnie. Zamiast 14-centymetrowej zaopatrz się w szarfę 30 centymetrową. Następnie złóż materiał po długości, wzorem do środka, zszyj wzdłuż, a na koniec wywiń szal wzorem na wierzch i przeprasuj.
Leave a reply